جراحی لگن

1. جراحی تعویض مفصل لگن:

این عمل معمولاً برای افرادی که دچار آرتروز شدید یا آسیب‌های جدی به مفصل لگن هستند انجام می‌شود. در این جراحی، مفصل آسیب‌دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.

مراحل جراحی:

1. آماده‌سازی: قبل از جراحی، پزشک معاینه‌های لازم را انجام می‌دهد و ممکن است آزمایشاتی مانند عکس‌برداری با اشعه ایکس یا MRI درخواست کند.

2. بیهوشی: بیمار تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرد.

3. برش: جراح برشی در ناحیه مفصل لگن ایجاد می‌کند تا به مفصل دسترسی پیدا کند.

4. برداشتن مفصل آسیب‌دیده: قسمت‌های آسیب‌دیده استخوان و غضروف برداشته می‌شوند.

5. قرار دادن پروتز: پروتز مصنوعی که معمولاً از فلز و پلاستیک ساخته شده است، در محل مفصل قرار داده می‌شود.

6. بستن برش: پس از قرار دادن پروتز، برش با بخیه یا چسب مخصوص بسته می‌شود.

دوران بهبودی:

– بیماران معمولاً بعد از چند روز بستری در بیمارستان به خانه بازمی‌گردند.

– فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و بهبود حرکت ضروری است.

– ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا بیمار به طور کامل بهبود یابد.

عوارض احتمالی:

مانند هر عمل جراحی دیگری، تعویض مفصل لگن نیز ممکن است عوارضی داشته باشد که شامل عفونت، لخته خون، یا مشکلات مربوط به پروتز باشد.

نتیجه‌گیری:

جراحی تعویض مفصل لگن معمولاً نتایج خوبی دارد و بسیاری از بیماران پس از عمل قادر به بازگشت به فعالیت‌های روزمره خود هستند. مشاوره با پزشک متخصص برای ارزیابی شرایط فردی و تصمیم‌گیری مناسب بسیار مهم است.

2. جراحی ترمیم شکستگی لگن:

در صورت شکستگی استخوان‌های ناحیه لگن، ممکن است نیاز به جراحی برای تثبیت استخوان‌ها با استفاده از پلیت‌ها، پیچ‌ها یا میله‌های فلزی باشد.

3. جراحی اصلاح دیسپلازی لگن:

دیسپلازی لگن یک وضعیت مادرزادی است که در آن حفره مفصلی به طور کامل توسعه نیافته است. جراحی برای اصلاح این وضعیت ممکن است شامل بازسازی حفره مفصلی باشد.

4. جراحی ترمیم تاندون‌ها و لیگامان‌ها:

اگر تاندون‌ها یا لیگامان‌های ناحیه لگن دچار آسیب شده باشند، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آن‌ها باشد.

5. جراحی برای درمان عفونت یا التهاب:

در برخی موارد، عفونت یا التهاب شدید در ناحیه لگن ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد تا عفونت پاک‌سازی شود.